Barbara Cantini: «Μορτίνα και ο ξινός ξάδελφος»
Η Μορτίνα, το αξιολάτρευτο κοριτσάκι-ζόμπι, επιστρέφει για μία ακόμη περιπέτεια στην Ξεπεσμένη Έπαυλη, το στοιχειωμένο αρχοντικό όπου ζει με τους αλλόκοτους θείους, τα ασυνήθιστα κατοικίδια και τα φαντάσματα συγγενών από το μακρινό παρελθόν. Τη Μορτίνα την είχαμε γνωρίσει στο πρώτο βιβλίο της σειράς της Ιταλίδας συγγραφέα και εικονογράφου Μπάρμπαρα Καντίνι, με τίτλο Μια ιστορία για να πεθάνεις από τα γέλια (μπορείτε να διαβάσετε την αντίστοιχη κριτική εδώ). Επιφανειακά έμοιαζε σαν ένα πλάσμα ασύμβατο με τον κόσμο όπως τον ξέρουμε, στην πραγματικότητα ωστόσο ήταν απλώς ένα παιδί που ήθελε να ζήσει μια κανονική ζωή παρέα με τους φίλους της. Κατάφερε τελικά να επιβάλει την ιδιαιτερότητα της εμφάνισής της –τη χλωμάδα, τα βαθουλωτά μάτια, ακόμα και το παράξενο ντύσιμό της που παρέπεμπε σε άλλες εποχές, παλιές ή παραμυθένιες– και απέκτησε μια μεγάλη παρέα, χωρίς να αναγκάζεται πλέον να υποκρίνεται ότι ήταν κάτι άλλο από αυτό που υπαγόρευε η ομολογουμένως ιδιότυπη φύση της.
Στον Ξινό ξάδελφο, τη βρίσκουμε μια απλή καθημερινή μέρα στην Ξεπεσμένη Έπαυλη, όπου ενώ η θεία της μιλάει στον Φλύαρο Κισσό, μια εντυπωσιακή πρασινάδα που μεγαλώνει όταν ακούει κολακευτικά λόγια, εκείνη δέχεται την επίσκεψη ενός άγνωστου ξαδέλφου, του Διλβέρτου, ο οποίος έχει λάβει πρόσκληση από τη θεία – κάτι που η Μορτίνα αγνοεί εντελώς. Ο Διλβέρτος είναι, φυσικά, κι αυτός ζόμπι, όμως δεν έχει τίποτα κοινό με τη Μορτίνα – είναι άλλο στιλ τύπου και χαρακτήρα: σνομπ, φαντασμένος και ελαφρώς ξινισμένος. Ενώ η Μορτίνα απορεί για την αναπάντεχη άφιξη του μυγιάγγιχτου ξαδέλφου και ταυτόχρονα αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να βρει τη θεία της πουθενά μέσα στο αρχοντικό, αρχίζουν σιγά σιγά να καταφθάνουν και οι φίλοι της, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι έλαβαν κι αυτοί μια ανάλογη πρόσκληση για να επισκεφθούν την έπαυλη. Η υπόθεση εξελίσσεται σε μια μυστηριώδη αναζήτηση μέσα στο στοιχειωμένο σπίτι, ενώ στην πορεία εξαφανίζεται και η Τερέζα, μία από της φίλες της Μορτίνα. Τι μπορεί άραγε να συμβαίνει στην Ξεπεσμένη Έπαυλη; Και τι σχέση έχει ο ξινός ξάδελφος με όλα αυτά;
Θέτει το σύμβολο αυτό μέσα σε ένα περιβάλλον που μπορεί να φαίνεται, και να είναι, ιδιόρρυθμο, όμως στην ουσία είναι μία εξογκωμένη, και δοσμένη με μαύρο χιούμορ και φαντασία, εκδοχή μιας οικογένειας με όλες τις παραξενιές και τις ιδιομορφίες της.
Η Μπάρμπαρα Καντίνι επιλέγει ένα ιδιαίτερα δημοφιλές φανταστικό πλάσμα, το ζόμπι, το οποίο είναι συνδυασμένο με ιστορίες τρόμου, και το προσαρμόζει στα ανθρώπινα μέτρα, χρησιμοποιώντας το σαν ένα σύμβολο για όποιο άτομο μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο ξεχωρίζει για οποιονδήποτε λόγο και με οποιονδήποτε τρόπο. Θέτει το σύμβολο αυτό μέσα σε ένα περιβάλλον που μπορεί να φαίνεται, και να είναι, ιδιόρρυθμο, όμως στην ουσία είναι μία εξογκωμένη, και δοσμένη με μαύρο χιούμορ και φαντασία, εκδοχή μιας οικογένειας με όλες τις παραξενιές και τις ιδιομορφίες της.
Σε μια αναλογία, όπως στην πρώτη ιστορία η Μορτίνα ήταν, τρόπον τινά, το «μαύρο πρόβατο», τώρα στον Ξινό ξάδελφο έρχεται η σειρά της να μπει στη θέση των πολλών και να ξεκινήσει, άθελά της, τη γνωριμία της με τον Διλβέρτο με μια μικρή δόση προκατάληψης. Μπορεί η Μορτίνα να είναι ένα παιδί αντισυμβατικό σε σχέση με τον στερεοτυπικό κοινωνικό περίγυρο, όμως ο ξάδελφός της δείχνει να είναι υπερβολικά ιδιόρρυθμος, ακόμα και για τα δικά της ανατρεπτικά δεδομένα. Ουσιαστικά δηλαδή, κανείς δεν είναι ίδιος με κανέναν άλλον – ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, και δεν είναι απαραίτητο ότι μια ιδιότητα ή ένα χαρακτηριστικό που ξεπερνούν τα όρια του «κανονικού» είναι στοιχεία αρνητικά. Κάτι που μας φαίνεται οικείο, είναι επειδή το έχουμε συνηθίσει, όχι επειδή είναι ή θεωρείται αποδεκτό. Σε αντίθεση βέβαια με τη Μορτίνα, η οποία ένιωθε αρχικά ανασφάλεια για την ιδιαιτερότητά της και αυτό λειτουργούσε αποτρεπτικά στο να κοινωνικοποιηθεί, ο Διλβέρτος εμφανίζεται στο προσκήνιο γεμάτος αυτοπεποίθηση, χωρίς να αναζητά τρόπους να προσαρμοστεί.
Οι περιπέτειες της Μορτίνα είναι πολύ ξεχωριστές ιστορίες για παιδιά, ωστόσο με το εμπνευσμένο, λεπτό τους χιούμορ απευθύνονται σίγουρα και σε ενήλικες και πιο ψαγμένους αναγνώστες, οι οποίοι μπορούν να παρατηρήσουν έξυπνες λεπτομέρειες στις φιλοτεχνημένες από την ίδια την Μπάρμπαρα Καντίνι πολύχρωμες και πανέμορφες ζωγραφικές συνθέσεις που κοσμούν τις σελίδες του βιβλίου (για παράδειγμα, τα ψιλά γράμματα της σημείωσης που συνοδεύει μια φωτογραφία του Έντγκαρ Άλαν Πόε και λέει «ο ξάδελφος Έντγκαρ»). Η Μπάρμπαρα Καντίνι δημιουργεί έναν κόσμο όπου το φαντασιακό στοιχείο γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας, μέσα όμως από χαριτωμένες, 
διασκεδαστικές καταστάσεις σχολιάζει θέματα απολύτως ρεαλιστικά, όπως είναι η διαφορετικότητα και η αποδοχή της, ή η συνειδητοποίηση ότι τα φαινόμενα απατούν πολλές φορές και ότι η πραγματικότητα μπορεί να είναι πολύ διαφορετική απ’ ό,τι φαίνεται.
[Στην ίδια σειρά κυκλοφορούν επίσης οι τίτλοι Μορτίνα και ο φίλος φάντασμα και Μορτίνα: Διακοπές στη Λίμνη Μυστήριο.]
Μορτίνα και ο ξινός ξάδελφος
Barbara Cantini
Εικονογράφηση: Barbara Cantini
Μετάφραση – Δημιουργία χειρόγραφων στοιχείων: Γιούλη Δελιοπούλου
Ελληνικά Γράμματα
52 σελ.
ISBN 978-960-19-0722-2
Τιμή €7,00
